Ik ben Kay
Ongeveer twee jaar geleden kochten wij een bloemetje voor onze moeder/schoonmoeder
die in de kop van Friesland, in Dokkum, woont.
In de bloemenwinkel, een eindje verder in de straat, liepen 2 Drentsche Patrijshonden
rond, waarop mijn man uitriep: "Dat zijn mooie honden". Ik weet niet
meer waarom ik het vroeg: "Heb je ook pups?". Het moest kennelijk
zo zijn: hij had 8 pups achterin de winkel van 2 weken oud. Wij hadden er al
vaker over nagedacht een hond te nemen: de kinderen het huis uit en wij wat
meer buiten. Maar, met een baan, mijn man full-time en ik 3 dagen buitenshuis,
is dat moeilijk zonder hondenoppas. Onze wens kwam wat op de achtergrond, tot
die dag.
Wat jammer, de pups waren allemaal al verkocht. Maar, de bloemenman vertelde
dat alle eigenaren al naar hun pup hadden geïnformeerd of waren komen kijken,
behalve een eigenaar. De bloemenman besloot dat wanneer deze laatste eigenaar
alsnog zou komen, hij te laat zou zijn: hij hield deze pup zelf. Wij zeiden
zeker belangstelling te hebben en vroegen of we erover na mochten denken deze
pup te kopen. Zodoende kwam Kay bij ons. Hij was de kleinste uit het nest, moest
bijgevoerd worden, maar hij was zeker niet het meest timide hondje.
Dat bleek ook toen we hem kregen. Best een hele klus voor twee onervaren hondeneigenaren,
maar ... ook zo leuk. Wij hechten ons snel aan hem en hij aan ons. Het bleek
een flinke boef.
We hebben ongetwijfeld enkele foutjes gemaakt in de opvoeding, maar die zijn
niet overheersend. We genieten van zijn vrolijkheid, zijn aanhankelijkheid en
enthousiasme. Hij houdt van mensen, kinderen en andere honden. Lekker overal
buiten snuffelen door het struikgewas en rennen in het open veld, is zijn lust
en leven. Hij blijft als hij los mag goed bij ons in de buurt. Kortom: genieten,
ook als het regent!
Bijna vanaf het begin toen hij bij ons kwam mocht hij mee met
Marry-Ellen. Eerst in een draagzak en later gewoon aan de riem in de bus. Dat
was heel goed voor zijn socialisatie. We merkten dat hij ervan genoot. Mary-Ellen
vertelde dat Kay veel met de andere Drent in de groep speelt, maar ook goed
met alle andere honden kan opschieten. De eerste keren schrok ik van de teken
die hij had nadat hij terug kwam uit het Reeuwijkse Hout. We informeerden bij
de dierenarts die Frontline aanbeval. Sinds we dit een maal in de vier weken
in de vacht doen is hij teken- en vlooien-vrij, een pak van mijn hart.
Kay en wij zijn blij met de service die Mary-Ellen biedt. Ze is trouw en flexibel
en zij is de afgelopen twee jaar gelukkig niet ziek geweest.
Wij wensen haar veel gezondheid en geluk toe met haar service.
Machteld Rosier