Ik ben Ceciel en ik ben Rifka
Voordat ik ook maar iets heb gehoord of gezien, staan onze twee honden 's ochtends vroeg verwachtingsvol kwispelend bij de voordeur. Het lijkt wel alsof Ceciel en Rifka een zesde zintuig hebben waarmee ze de komst van Marry-Ellen aanvoelen. Waarschijnlijk hebben ze allang gehoord dat de bus van de hondenuitlaatservice voor de deur is gestopt.
Met een enorme bos sleutels in haar hand komt Marry-Ellen binnengestapt, terwijl ze de overenthousiaste honden aanhaalt. Al een tijdje gaan Ceciel en Rifka een aantal ochtenden per week mee met Doggy Paradise. Als wij zelf niet in de gelegenheid zijn onze honden uit te laten, worden ze door Marry-Ellen meegenomen naar het recreatiegebied "De Reeuwijkse Hout". Hier kunnen ze met de andere honden door modder rennen, door het gras rollen en in de surfplas zwemmen, zodat ze weer schoon de auto in gaan. De rest van de dag liggen ze uit te hijgen op hun doggybags. Toen ze in de vakantieperiode een tijdje niet mee gingen, werden Ceciel en Rifka opeens een stuk dikker omdat ze minder renden.
Ik heb van Marry-Ellen begrepen dat Ceciel, de kruising Rottweiler-Labrador, graag de bazin speelt in de groep. Elke nieuwe hond wordt door haar "gekeurd" en goed bevonden. Ze moet wel want Marry-Ellen is uiteindelijk degene die het hoogst in rang staat. Dus als zij het goed vindt, zal Ceciel zich daar naar moeten schikken. Duidelijk een stukje hondenpsychologie. Aan het eind van de ochtend worden ze weer keurig afgeleverd. Marry-Ellen geeft ze hun bakken met eten, die op het aanrecht klaar staan. En als ik thuiskom... staan ze weer bij de deur te kwispelen!
Ageeth van der Lee